در نظر بگیرید با نیش پشه ای تخم جانداری وارد پوست بدن شما شده است . طول زندگی این جاندار چند روز بیشتر نیست و جثه او نیز آنقدر ریز است که به چشم هم نمی آید.
این جاندار به محض اینکه وارد جای گرم و نرمی چون پوست بدن شما شد می تواند از مویرگ های خونی تغذیه کرده و شروع به رشد و تکثیر کند.
اگر موجود آرام و بی ضرری باشد می تواند چندین نسل از خود را در زیر پوست شما بپروراند بدون اینکه اصلا شما متوجه وجود او و تغذیه او از خون خود شوید .
ولی در نظر بگیرید یک موجود موقعیت نشناسی را که به محض ورود به پوست شما شروع به جنب و جوش و تخریب بافت و رشد و تکثیرسریع بی رویه کرده و پوست شما را هر چند در منطقه ای بسیار کوچک متورم و قرمز کند.
شما به طور ناخودآگاه شروع به خاراندن آن منطقه از پوست خود می کنید و اگر باعث درد نیز شده باشد برروی آن پارچه گرم می گذارید و با این کار سبب از بین رفتن کلونی آن موجود می شوید .
حکایت زندگی ما آدم ها روی زمین نیز بی شباهت به آن موجود ریز و میکروسکوپی با دوره بسیار کوتاه زندگی نسبت به عمر زمین نیست .
اگر موقعیت خودمان را بشناسیم و دچار تکبر بیمارگونه نشویم و آسیب جدی به زمین نزنیم و خود را در معرض خطر قرار ندهیم می توانیم قرن ها روی این کره خاکی بدون درگیر شدن با قدرت زمین به زندگی خود ادامه داده و تولید مثل کرده و نسل مان را باقی نگه داریم و به هدف تکاملی که به دنبال آن هستیم برسیم وگرنه اسمش را هر چه بگذاریم بلایای طبیعی یا خشم زمین فرقی نمی کند مهم آن هوش و تدبیر و موقعیت شناسی ماست که می تواند حیات و زندگی ما را در طول دوران حیات مان تضمین و راحت و آسوده کرده یا در اثر بی تدبیری پر از خطر و با چالش های جدی روبرو سازد .
درباره این سایت